معنی پیر مغان در فرهنگ فارسی عمید

رئیس و بزرگ مُغان، پیر میکده، در تصوف انسان کامل و رهبر روحانی، ز آن روز بر دلم در معنی گشوده شد / کز ساکنان درگه پیر مغان شدم (حافظ - ۶۴۴)

معنی پیر مغان در لغت نامه دهخدا

بزرگ مغان یعنی پیشوایان دین زرتشتی. پیشوای مجوسیان، مالک و رهبان دیر، ریش سفید میکده. پیر می فروش:، ای پیر مغان دل شما مرغان، آمد شد ما دگر نرنجاند.، خاقانی.، می که پیر مغان ز دست نهاد، جز بپور مغان نشاید داد.، نظامی.، گفتم شراب و خرقه نه آئین مذهب است، گفت این عمل بمذهب پیر مغان کنند.، حافظ.، آن روز بر دلم در معنی گشاده شد، کز ساکنان درگه پیر مغان شدم.، حافظ.، گرم نه پیر مغان در بروی بگشاید، کدام در بزنم چاره از کجا جویم.، حافظ.، دولت پیرمغان باد که باقی سهلست، دیگری گو برو و نام من از یاد ببر.، حافظ.، از آستان پیر مغان سر چرا کشم، دولت در آن سراو گشایش در آن درست.، حافظ.، من که خواهم که ننوشم بجز از راوق می، چکنم گر سخن پیر مغان ننیوشیم.، حافظ.، مشکل خویش بر پیر مغان بردم دوش، کو بتأیید نظر حل معما میکرد، گفتم این جام جهان بین بتو کی داد حکیم، گفت آن روز که این گنبد مینا میکرد.، حافظ.، خادم پیر مغان شو کاتبی چون عاقبت، مرد گردد هر که از دل خدمت مردی کند.، کاتبی.، نیز رجوع به کتاب مزدیسنا ص 265 و 278 شود، رند. (لغت محلی شوشتر نسخۀ خطی: رند)

معنی پیر مغان در فرهنگ لغت هوشیار

ریش سفید، پیشوای مجوسیان

معنی پیر مغان - جستجوی لغت در جدول جو

پیر مغان

فرهنگ فارسی عمید

پیر مغان

لغت نامه دهخدا

پیر مغان

فرهنگ لغت هوشیار

دیر مغان

در آیین زردشتی بنایی که آتش مقدس در آن نگه داری می شود و پرستشگاه زردشتیان است، آذرکده، آتشکده، آتشگاه، آتشخانه
در تصوف مجلس عرفا و اولیا

فرهنگ فارسی عمید

یرمغان

ارمغان، سوغات، هدیه ای که کسی از سفر برای دوستان و آشنایان خود بیاورد، رهاورد، تحفه، سفته، نورهان، نوراهان، نوارهان، راهواره، بازآورد، عراضه، بلک، لهنه

فرهنگ فارسی عمید

پور مغان

(رِ مُ)

مغبچه. فرزند مغان:
می که پیر مغان ز دست نهاد
جز بپور مغان نشاید داد.
نظامی

لغت نامه دهخدا

پیر عمران

(عِ)

دهی از دهستان میرده بخش مرکزی شهرستان سقز. واقع در 35هزارگزی جنوب باختری سقز و 15هزارگزی جنوب شوسۀ سقز به بانه. کوهستانی، سردسیر. دارای 250 تن سکنه. آب آن از چشمه، محصول آنجا غلات و توتون و لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

غار مغان

(رُلْ کَ)

در خراسان به غار مغان معروف است چه نزدیک قریۀ مغان واقع شده است. صاحب مطلعالشمس در جلد دوم آرد: در نزدیکی قریۀ مغان از قرای این بلوک (بلوک اردمه) غاری است غریب که دهنۀ آن بسیار وسیع است. گویند تا یک میدان اسب راه غار طوری وسعت دارد که پنجاه سوار بسهولت عبور میکنند. در منتهای این مسافت از سقف غار آبی میچکد و فوراً منجمد میشود به نحوی که نیم ستون در سطح غار و نیم دیگر در سقف غار پدیدار آمده و چیزی نمانده که این هر دو بهم وصل شود. این محل غار را آب چکان میگویند، راهها و شعبه ها در غار هست، و در هر شعبه فضاها و حوضها و چاههای عمیق و در یکی از فضاها اطاقی وسیع است و دریاچه ای عمیق که عمق نتوانسته اند معلوم کنند، لکن در وسط دریاچه محلی است پاشویه مانند که عرض آن یک ذرع و عمق آن زیاده از یک چارک نیست. اکثر اطاقهای غار را گویا مخصوصاً حجاری و مقرنس کرده اند و اهل ولایت حکایات عجیبه از این غار دارند - انتهی. (مطلع الشمس ج 2 ص 276)

لغت نامه دهخدا

دیر مران

(دَ رِ مُرْ را)

مثنای مرست و آن که در حجاز است مران است. خالدی گوید: این دیر نزدیک دمشق بر تپه ای است که مشرف بر مزارع زعفران و باغهای زیباست. بنای این دیر ازگچ ساخته شده و از سنگهای رنگارنگ مفروش شده دیری بزرگ است و در آن راهبان بسیارند. (از معجم البلدان). بنام دیر قدیم نیز خوانده میشده در سوریه نزدیک دمشق. دیری بزرگ بود و در عهد بنی امیه رونق داشت و در اطراف آن قریه ای بنا شد. ولید بن عبدالملک در آنجا درگذشت (96 هجری قمری). احتمالا ولید بن یزید آنجا را اقامتگاه خود قرار داد. و آن را دیر سمعان هم خوانده اند. (از دائره المعارف فارسی). رجوع به دیر سمعان شود

مثنای مرست و آن که در حجاز است مَران است. خالدی گوید: این دیر نزدیک دمشق بر تپه ای است که مشرف بر مزارع زعفران و باغهای زیباست. بنای این دیر ازگچ ساخته شده و از سنگهای رنگارنگ مفروش شده دیری بزرگ است و در آن راهبان بسیارند. (از معجم البلدان). بنام دیر قدیم نیز خوانده میشده در سوریه نزدیک دمشق. دیری بزرگ بود و در عهد بنی امیه رونق داشت و در اطراف آن قریه ای بنا شد. ولید بن عبدالملک در آنجا درگذشت (96 هجری قمری). احتمالا ولید بن یزید آنجا را اقامتگاه خود قرار داد. و آن را دیر سمعان هم خوانده اند. (از دائره المعارف فارسی). رجوع به دیر سمعان شود

لغت نامه دهخدا

پیرزمان

(زَ)

دهی از دهستان هیر بخش مرکزی شهرستان اردبیل، واقع در33 هزارگزی جنوب اردبیل و 9 هزارگزی شوسۀ خلخال به اردبیل. کوهستانی معتدل. دارای 59 تن سکنه. آب آن از چشمه. محصول آنجا غلات. شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

پیرکمان

(کَ)

دهی جزء دهستان ینگجۀ بخش مرکزی شهرستان سراب. واقع در 11هزارگزی شمال باختری سراب و 7هزارگزی شوسۀ سراب به تبریز. جلگه، معتدل، دارای 68 تن سکنه. آب آن از چشمه. محصولات آنجا غلات، شغل اهالی زراعت. راه آن مالرو است. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

یرمغان

(یَ مَ)

ارمغان و سوغات. (ناظم الاطباء). ارمغان. ره آورد. راه آور. راه آورد. سوغاتی. هدیه که از سفر آرند. (یادداشت مؤلف). بر وزن و معنی ارمغان است. (آنندراج) (از فرهنگ جهانگیری) (از برهان). و رجوع به ارمغان شود، درم را نیز گویند. (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا